lifeblogger

Liebster Award: 10 Vragen en 5 Nominaties

LiebsterawardWat voelde ik me vereerd dat Images of Life was genomineerd voor de Liebster Award.Ik ben begonnen met bloggen voor mezelf, maar het is natuurlijk super leuk om te weten dat je blog graag wordt gelezen. Nogmaals bedankt Jan van Me over Me voor de mooie, lieve woorden.

10 persoonlijke vragen aan mij van Jan

Een onderdeel van de nominatie is het beantwoorden van 10 persoonlijke vragen. Dat was best nog moeilijk. Ben je nieuwsgierig naar mijn antwoorden? Lees dan snel verder ...

Wat was voor jou een echte cultuurshock?

Toen ik terugkwam uit Australië en vanaf Schiphol achterin de auto naar huis reed. De drukte en het verkeer overvielen me verschrikkelijk. Ik heb weken last gehad van de overdaad aan prikkels.

Als je nu je eerste reis opnieuw mag maken, wat zou je dan anders doen?

Ik zou het niet per se anders doen, maar wel veel langer wegblijven.

Wat is een van je meest favoriete quotes?

Poeh ... moeilijk er zijn er wel meer, maar als ik echt moet kiezen dan vind ik op dit moment "You can't stop the waves, but you can learn how to surf" erg toepasselijk.

Als je een schilderij kon maken van een willekeurige omgeving waar je ooit in bent geweest, wat zou je dan schilderen?

Ik denk dat ik Ayers Rock in Australië zou schilderen. Dat is toch wel de meest magische plek waar ik ooit ben geweest. Al eerder schreef ik over deze plek in een andere blogpost: De kracht van de Natuur

Als je nu een autobiografie zou schrijven, welke titel zou je die dan geven?

De titel zou zijn: 'Blijven staan'. Dit naar aanleiding van mijn burn-out en het van jongs af aan altijd doorgaan en niet zeuren mentaliteit. 

Is een foto meer waard dan 1000 woorden? Verklaar je nader.

Niet alleen een foto. Ik ben een danser en ik vind dat Kunst in het algemeen vaak meer zegt dan 1000 woorden, hoewel ik woorden in verhalen en gedichten ook een hele mooie uitingsvorm kan vinden. 

Hoe ziet de reis van je leven eruit?

Met een rugzak de wereld rond en dit vastleggen op papier en in foto's.

Als je maar aan één project zou mogen werken, wat zou dat project dan zijn?

Poeh ... wat een onmogelijke vraag! Dat is nou juist het probleem, ik vind zoveel dingen leuk. Nu ik ziek ben, moet ik mezelf al zo beperken tot maar een paar dingen. Iets wat ik echt heel erg moeilijk vind. Maar goed, als ik 1 ding moest kiezen ... dan zou het werken aan een koffietafel boek zijn. Of toch een reis ...? 

Wat is je favoriete vervoersmiddel en waarom?

Het vliegtuig! Ik blijf het een wonder vinden dat ik binnen 24 uur aan de andere kant van de wereld kan zitten, heerlijk! 

Wat doe je het liefst op een druilerige zondagmiddag?

Schrijven, fotograferen, lezen, film kijken, koken, haardstaren, you name it! Het is vaak dat ik de energie er nu niet voor heb, behalve voor het haardstaren dan, maar anders!  

The Nominees are ... (tromgeroffel!)

Liebster-Award-Large

The Grid: Humoristische, persoonlijke verhalen

Carina Noordeloos schrijft gepassioneerd over persoonlijke gebeurtenissen. Ze studeerde aan de schrijversvakschool en dat is goed terug te zien in haar schrijfstijl. Ze weet haar persoonlijke ervaringen zo op te schrijven dat het lijkt alsof je een passage uit een boek leest. Gefeliciteerd Carina!

Anna knijpt ertussen uit: Recht uit het hart!

Toen ik begon met persoonlijk bloggen over mijn burn-out, ben ik op zoek gegaan naar andere blogsters die schreven over hun ervaringen. Anna was één van de eerste blogs die ik vond. Anna is 52 als ze een burn-out krijgt en ze besluit zichzelf een jaar de tijd te geven om te herstellen. Ze schrijft eerlijk en recht voor zijn raap, maar ook confronterend en informatief. Gefeliciteerd Anna!

Surf your way out: Inspirerende verhalen

Mieke Lannoey auteur van het boek: 'Burn out, het begin van verandering' was een van de eerste boeken die ik las, toen ik thuis kwam te zitten met een burn-out. Mieke schrijft helder en toegankelijk. Op haar blog beschrijft ze haar eigen reis over leven met en na een burn-out. Mieke heeft radicaal haar leven omgegooid en is een inspiratie voor velen. Gefeliciteerd Mieke!

Billenbloot Kokosnoot: Een no-nonense reisblog om heerlijk bij weg te dromen ...

Jelmer en Laura reizen samen de wereld rond. Op hun blog lees je over de meest uiteenlopende bestemmingen, reistips, persoonlijke verhalen en kun je heerlijk scrollen langs alle mooie foto's die ze onderweg maken. Kortom een echt Feel Good Blog! Gefeliciteerd Jelmer & Laura!

My food blog: Lekkere recepten, makkelijk te maken en foto's om van te watertanden.

Eén van de leukste foodblogs is die van Judith. Ik houd van koken en regelmatig kijk ik voor inspiratie op Judith haar foodblog. Er staan lekkere recepten op met mooie foto's, maar je vindt er ook hotspots en inspiratie. Echt een super leuk blog voor elke hobbykok of foodlover. Hieronder vind je de vragen die ik aan jou stel en die je in een eigen blogpost mag beantwoorden. De regels staan eronder. Veel succes!

10 vragen van mij aan jou

  1. Wat wilde je vroeger worden?
  2. Als je een boek mocht meenemen naar een onbewoond eiland, welke zou dat zijn?
  3. Wat doe je om jezelf te ontspannen?
  4. Wat maakt jou het meest blij?
  5. Naar welk land zou je graag een keer afreizen en waarom?
  6. Wat staat er boven aan jouw bucketlist?
  7. Waarom ben je ooit begonnen met bloggen?
  8. Wie of wat is jouw grootste inspiratie?
  9. Als je iets kon veranderen in de wereld wat zou dat zijn en hoe zou je het doen?
  10. Als je nu uit elk beroep mocht kiezen, wat zou je dan zijn?

 

Regels Liebster Award

  • Bedank de persoon die jou genomineerd heeft en post een link naar zijn of haar blog
  • Zet een foto van de award op je blog
  • Beantwoord de vragen van de persoon die jou genomineerd heeft en formuleer 10 nieuwe vragen voor de bloggers die je zelf nomineert
  • Nomineer 5 tot 11 blogs
  • Kopieer deze regels in je eigen blogpost
  • Informeer de bloggers die je genomineerd hebt en bezorg hen de link van je eigen blogpost

  BewarenBewarenBewarenBewarenBewarenBewaren

Yes! Mijn blog is genomineerd voor de Liebster Award 2017

Nietsvermoedend stapte ik ongeveer een uur geleden de trein in van Hoorn naar Grootebroek. Op mijn telefoon zie ik een berichtje op mijn messenger account van iemand die ik niet meteen kan plaatsen, maar als ik het open, blijkt het een nominatie te zijn voor de Liebster Award. Wauw! Hoe gaaf is dat! Voor degene die geen idee hebben wat de Liebster Award is, zal ik het even kort uitleggen: De Liebster Award is een prijs waar andere bloggers je voor kunnen nomineren. Op deze manier komt het genomineerde blog even in de schijnwerpers te staan, leer je de man of vrouw achter het blog dat je volgt beter kennen en trekt het meestal nieuwe volgers. Naast de nominatie krijg je een aantal vragen die je moet beantwoorden en kun je zelf vijf andere beginnende bloggers nomineren.Liebster-Award-LargeDus je kunt je wel voorstellen dat ik blij verrast was toen ik het berichtje van Jan opende. Helemaal toen ik op zijn blog las, wat hij over Images of Life had geschreven. Dankjewel, Jan van Me over Me, voor de mooie woorden en de nominatie!

(...) "Images of Life : herkenbaar en taboedoorbrekend

Je staat midden in het leven, bouwt aan nieuwe plannen voor de toekomst en dan stort je wereld in door een burn-out. Dat overkwam Monique Belier. Ze beschrijft haar leven zoals zij het voelt. Puur, rauw en recht voor zijn raap. En daardoor wordt dit zware onderwerp juist heel licht en krijg je er soms zelfs energie van." (...)

 Jan van Me over Me, schrijft over zijn leven op een Arabisch schiereiland. Boeiende verhalen en goede tips!De vragen die Jan mij heeft gesteld, moet ik nog even over nadenken en zal ik samen met het bekend maken van mijn nominaties in een volgend blog beantwoorden. Sowieso is deze post een beetje snel op de vorige, maar ik ben zo blij dat ik het niet pas volgende week met jullie wilde delen. Tips over beginnende bloggers en blogs die ik absoluut moet lezen en nomineren, zijn natuurlijk van harte welkom! Heb je zo een tip? Stuur me dan een berichtje via mijn Facebookpagina of laat hieronder een berichtje achter.Wordt vervolgd ...BewarenBewaren

Student aan de Fotoacademie Amsterdam, dag 1.

Met mijn, hoop ik, tijdelijke state of mind, ben ik genoodzaakt om alles van tevoren tot in de puntjes te plannen. Dit om ervoor te zorgen dat de ademhaling onder controle blijft en ik geen paniekaanvallen krijg.Zo stond dus mijn ingepakte tas voor de Fotoacademie al vanaf zaterdag klaar. De volgende zorg was de route; kan ik het vinden en ga ik op tijd komen? Iets waar ik me in het verleden nooit zorgen over maakte, blijkt nu ineens een big issue. Na tenminste drie verschillende checks op zowel: NS Reizen, Google Maps en Kaarten was ik er iets geruster op dat ik niet zou verdwalen.Vanaf het Weesperplein is het drie minuten lopen naar de Fotoacademie. Gevestigd in een prachtig oud grachtenpand aan de Sarphatistraat in Amsterdam. Als je binnen komt, wordt je oog meteen getrokken naar een muur vol foto's. In het midden van de ruimte staat een grote houten tafel met: glossy magazines en fotoboeken. En in de hoek staat een koffiemachine, waar zo te zien optimaal gebruik van wordt gemaakt. Er staat zelfs een rij. Verder zie ik: pratende studenten, werkende studenten en ... voor zich uitstarende studenten.Een vriendelijke dame van de administratie vertelt dat Mike, de docent, onze groep zo komt ophalen.Ik ga zitten aan de grote houten tafel en probeer te doen alsof ik me op m'n gemak voel. Ondertussen kijk ik rond en probeer uit te vogelen wie er dan bij onze groep hoort. De pratende studenten waarschijnlijk niet. Die kennen elkaar al langer. De werkende studenten vast ook niet, die doen waarschijnlijk de vakopleiding en net als ik heb bedacht dat de voor zich uitstarende studenten wel eens bij onze groep zouden kunnen horen, komt de docent aanlopen. Mike blijkt op het eerste gezicht een kruising tussen Yoep van 't Hek en een verstrooide professor. Ik vind hem meteen sympathiek :-)We gaan naar de tweede verdieping die je met twee steile trappen of met een lift kunt bereiken. Ik merk dat de ergste zenuwen inmiddels zijn verdwenen en ik kan me iets meer ontspannen. Het klaslokaal is klein, maar lekker licht en ook hier hangen foto's. Terwijl ik een plek uitzoek in het klaslokaal bedenk ik me wel ineens dat er zo waarschijnlijk een voorstelrondje komt en dat op de plek die ik heb uitgekozen, ik waarschijnlijk als eerste moet ...De groep is klein, 8 personen, waarvan eentje op de verkeerde dag zit. Het is een gemengd gezelschap. Grappig dat je eigenlijk altijd meteen een eerste indruk hebt van iemand, ben benieuwd of dat uiteindelijk dan ook klopt.De stof is taai, maar interessant en het valt me enorm mee hoeveel ik nog heb onthouden van de basisopleiding analoge fotografie van 25 jaar geleden. Toch wel fijn dat op zo'n eerste dag niet alles nieuw is. 's Middags in de pauze haal ik een broodje met mijn buurvrouw, waarvan ik de naam natuurlijk alweer ben vergeten, en op een stoepje in het zonnetje peuzelen we die lekker op. Als ik de school weer binnen wandel, voel ik me eigenlijk al best thuis.Aan het einde van de middag krijgen we een praktijkopdracht mee, die we thuis moeten uitvoeren en over vier weken moeten inleveren. Het moet een fotoserie worden, waarin je jezelf laat zien in je directe leefomgeving. Maak duidelijk wat mensen, dieren, objecten en ruimtes voor je betekenen. "Maar", zegt Mike, "je moet het niet te letterlijk nemen". "Het moet een subjectieve, creatieve serie worden van minimaal 4 foto's, zonder te flitsen. Afgedrukt op A4 formaat."En daar konden we het mee doen.Op de terugweg voelde ik me al een stuk zekerder. Al stond ik nog even op het verkeerde metrostation en zat ik bijna vast tussen de metrodeuren. Eenmaal in de trein voelde ik me een echte student. Map op schoot en oortjes in :-) Ondertussen prakkiserend over hoe ik in hemelsnaam een subjectieve, creatieve weergave zou moeten geven van mezelf in mijn leefomgeving.Wordt vervolgd ...